دیر شکوفا، به کسی می گویند که توانایی ها و استعدادهایش تا سنی بیش از سن معمول شکوفایی دیگران به چشم نمی آید. معنی اصلی آن به بلوغ و رشد جسمی و ذهنی در دوران کودکی و نوجوانی بر میگردد. اما در موضوع کسب و کار، به فرد بزرگسالی گفته می شود که در اوایل جوانی، ثمره ی مشخصی در کسب و کارش ندارد، به چشم دیگران نمی آید و دیده نمی شود، گاهی حتی سابقه کاری خاصی نیز ندارد. ولی ناگهان در سنی بسیار بالاتر از هم رده هایش، کسب و کاری را شروع می کند، با سرعتی بسیار بالا پیش می رود، موفقیتی چشمگیر پیدا میکند و از تمام آنهایی که سالها زودتر از او شروع کرده بودند جلو می زند.

زمان کار مشخص است، 8 صبح تا 5 بعد از ظهر. صبح زود بیدار باش، انجام روتین صبحگاهی، شروع کار، کار، کار، کار، استراحت و خواب. این زمانبندی نشات گرفته از توافقی جمعیست بر اساس زمان بالا بودن بازدهی "بیشتر افراد". اما نه همه. و در بین همان افراد مشابه نیز نا هماهنگی هایی از نظر بالا و پایین رفتن انرژی دیده می شود. همین تفاوت در ریتم طبیعی بیولوژیکی بدن است که به بقای نوع انسان کمک میکند. افراد سحرخیزی که صبح زود خدمت رسانی میکنند، افراد شب بیداری که شیفت شب را هوشیارانه و با انرژی به ارزش آفرینی می پردازند. اما سیکل شبانه روزی (24 ساعته)، تنها سیکل تاثیر گذار بر میزان بهره وری نیست. ریتم اولترادیان، هفتگی و ماهیانه نیز از چرخه های طبیعی بیولوژیکی بدن هستند که به شدت بر بی ثباتی سطح انرژی ما تاثیر می گذارند اما متاسفانه از پرداختن به آنها غفلت به عمل می اید. در این مقاله، تاثیر این چرخه های ریتمیک را بر کارایی و فعالیت مستمر، بررسی کرده و راههای استفاده از آن را برای حفظ سلامت جسم و روان ارائه خواهم داد.

افراد زیادی هستند که خواسته یا ناخواسته، ترجیح می دهند یا مجبور می شوند، به شکلی مستقل، از خانه و طبق شرایط و نیازهای خودشان به کسب مشغول شوند، شغل کارمندی خود را رها کنند و به طور کل، استانداردهای متعارف کاری را دور بزنند. وضعیت کار این دوستان، شبیه افراد آزاد کار (فریلنسر) و یا افرادیست که به آنها کارآفرین منفرد یا سولوپرنور گفته می شود. این افراد معمولا نسبت به شرایط، موانع و چالش هایی که دارند، موفق محسوب می شوند و از کار خود راضی هستند. اما اغلب آنها نمی دانند، چه عنوانی برای شغل خود در نظر بگیرند.

در دنیای امروز ، عبارت "چقدر حساس هستی" ، ناسزا محسوب می شود. مترادف است با "چقدر ضعیف هستی" "چقدر نازک نارنجی هستی" "چقدر بچه و نابالغی" "چقدر لوس هستی" . گرچه خود این تعبیر کاملا اشتباه است، اما اصطلاح "افراد خیلی حساس Highly Sensitive Person" معنی تخصصی متفاوتی با آن حساسیتی که در فرهنگمان عار است، دارد. افراد خیلی حساس به گروهی از انسانهایی اطلاق می گردد که نسبت به محرک های محیطی، بسیار حساس تر از دیگرانند، مطالب را جزئی تر، عمیقتر (و گاهی پیچیده تر) از دیگران پردازش می کنند، شهودی تر تصمیم می گیرند، دلسوز بوده و همزادپنداری بالایی دارند، وجدانی، وفادار و خلاقند. ترفندهاییست برای موفقیت افراد بسیار حساس در محیط کسب و کار.

بارها کار خود را عوض کردید؟ با شوق و ذوق، کار جدیدی راه انداختید یا استخدام شدید اما پس از مدتی آن را رها کردید و بابت تصمیم گیری جدیدتان، توسط دیگران مواخذه شدید؟ انقدر سرزنشتان کردند که حتی از فکر کردن به کار جدید می ترسید و ترجیح می دهید تا ابد در همین شغل خسته کننده و کسالت آوری که دارید مشغول بمانید؟ تبریک می گویم. شما "انسان" هستید. همه اینها طبیعیست و هیچ اشکالی به آن وارد نیست...  اما در این بین افرادی وجود دارند که از وضعیت شما و نقطه ضعفی که دارید، استفاده می کنند تا خواسته یا ناخواسته در پوشش معنویت، برای مدتی، قول شغل ماندگار را بدهند، برای مدت کوتاهی خوشحالتان کنند، و هنگامی که این کار را نیز مانند کارهای قبل رها کردید، برچسب دیگری به کلکسیونی از صفات منفی شما که قبلتر، توسط دیگران نسبت داده شده بود، اضافه کنند. چگونه؟ با مفهومی به نام "رسالت شغلی" !

در مورد تاثیر نوشتن لیست کارهای مورد نظر بر موفقیت، رسیدن به هدف، تخلیه افکار و نگرانی ها، نظم دادن به ذهن ورضایت درونی می دانیم. به آن می گوییم "لیست کارهایی که باید انجام شوند". اما آیا تا بحال به نوشتن لیست کارهایی که نباید انجام شوند فکر کرده اید؟ این نحوه لیست نویسی، طرفداران زیادی ندارد. چراکه برخی از جریان های فکری، مخالف استفاده از افعال منفی هستند. و اذعان دارند، استفاده از جملات منفی، تاثیر منفی بر انسان می گذارد. بعنوان مثال از دید این افراد، اگر در نظر داشته باشید رژیم غذایی بگیرید، بجای جمله " نباید قند بخورم" بهتر است جمله "باید خرما بخورم" را استفاده کنید. اما این نوع طرز فکر...

نه در کنترل ماست، نه در کنترل سخنران انگیزشی. هیچ کس نمی تواند بدنمان را بر خلاف طبیعتش بشوراند. تشویق و تنبیه فایده ای ندارد. سرعت ما انسانها مانند تمام پستانداران دیگر در زمستان آهسته می شود. ساعت بدنمان تغییر می کند. بیشتر می خوابیم و کمتر فعالیت می کنیم. مهم نیست چقدر خانه هایمان گرم است و خورشید مصنوعی، تا ابد در سقفش نور می تاباند.  حتی تحقیقات بازار نشان دادند که میزان بهره وری کارکنان شرکت ها در زمستان، نسبت به فصول دیگر به شکل چشمگیری افت می کند. و زور مدیران و استراتژی های هویج و چماق نیز، توان مقابله با کندی را ندارد. در دنیای ایده آل، جایی که نفسمان از جای گرم بلند می شود، می توانیم پیشنهاد دهیم به بدنمان احترام بگذاریم و زمستان را استراحت کنیم. اما متاسفانه...

خلاقیت از آن دست واژه هاییست که دو معنای متضاد درون خود جای می دهد. گاهی به عنوان تمجید و تشویق و گاهی بعنوان راهی برای نکوهش، تحقیر و دست رد زدن به یک روش حل مسئله خاص استفاده می شود. اگر در دسته افراد خلاق قرار نمی گیرید، جمله بالا برایتان عجیب است و اگر خلاق هستید، بابت خاطرات بدی که برایتان تداعی شد ناراحتید. بله متاسفانه خلاق بودن، یک نفرین است! مگر آنکه  " روش های حل مسئله و تفکر غیر خلاقانه" را هم یاد بگیرید.

در این مقاله به ترفندهای دیگری می پردازیم که سبب موفقیت یا در واقع دوام آوردن یک سولوپرنور در دنیای رقابتی کسب و کار می شود. 4- به برنامه داشتن عادت کنید. از آنجایی که وقت یک سولوپرنور کاملا در اختیار خودش و منعطف است، و قرار نیست بابت ساعاتی که کار می کند یا نمی کند به کسی جواب پس بدهد، ممکن است براحتی در تله "بعدا انجام می دهم" بیفتد. او بخوبی می داند که قرار است چه کارهایی را انجام دهد تا به موفقیت مد نظر خود برسد، اما عجله ای در انجام آن نمی بیند و نتیجتا ممکن است کارهایش را به تعویق بیندازد یا برای آنها برنامه ریزی نکند. اما درواقع یکی از ویژگی های موفق شدن در وادی کارافرینی انفرادی، "خود نظم دهی" است.