بهره وری بالا با احترام به ریتم بدن

زمان کار مشخص است، 8 صبح تا 5 بعد از ظهر. صبح زود بیدار باش، انجام روتین صبحگاهی، شروع کار، کار، کار، کار، استراحت و خواب. این زمانبندی نشات گرفته از توافقی جمعیست بر اساس زمان بالا بودن بازدهی "بیشتر افراد". اما نه همه. و در بین همان افراد مشابه نیز نا هماهنگی هایی از نظر بالا و پایین رفتن انرژی دیده می شود. همین تفاوت در ریتم طبیعی بیولوژیکی بدن است که به بقای نوع انسان کمک میکند. افراد سحرخیزی که صبح زود خدمت رسانی میکنند، افراد شب بیداری که شیفت شب را هوشیارانه و با انرژی به ارزش آفرینی می پردازند.

ریتم شبانه روی افراد، معمولا از کودکی ثابت است و تقریبا هرگز تغییر چشمگیر و بزرگی نخواهد داشت. کودکی که نمی تواند شب بخوابد، و صبح زود بیدار شود، در بزرگسالی هم همینگونه خواهد بود. انتخاب مشاغل متعارف روزانه، برای فردی با ریتم شبانه روزی شب بیدار، عاقبتی جز بازدهی پایین شغلی، فرسودگی، بیماری های جسمی ناشی از مصرف محرک ها (کافئین) و بیماری های روانی ناشی از فشار و تنش بالای کار نخواهد داشت. بنابراین لازم است که هر کس به ریتم خودش احترام بگذارد و بر اساس آن، نه بر ضد آن به فعالیت بپردازد.

احتمالا از قبل با مفهوم سیکل شبانه روزی آشنا بودید. بدن انسان تحت تاثیر هورمونهایی مانند ملاتونین، ناشی از نور آفتاب، چرخه خواب و بیداری تقریبا ثابتی دارد. اما سیکل شبانه روزی (24 ساعته)، تنها سیکل تاثیر گذار بر میزان بهره وری نیست. ریتم اولترادیان، هفتگی و ماهیانه نیز از چرخه های طبیعی بیولوژیکی بدن هستند که به شدت بر بی ثباتی سطح انرژی ما تاثیر می گذارند اما متاسفانه از پرداختن به آنها غفلت به عمل می اید.

در این مقاله، تاثیر این چرخه های ریتمیک را بر کارایی و فعالیت مستمر، بررسی کرده و راههای استفاده از آن را برای حفظ سلامت جسم و روان ارائه خواهم داد.

ریتم اولترادیان، چرخه بیولوژیکی بدن است که در کمتر از 24 ساعت، چند بار رخ می دهد. مثلا هر 90 تا 120 دقیقه تکرار می شود.

در آن بازه نود دقیقه، انرژی بدن، گاهی به اوج می رسد و گاهی در افول است. این ریتم در زمان بیداری، مانند شکل زیر جاری می شود.

اولترادیان نیز از بدنی به بدن دیگر متفاوت است و شناسایی و مدیریت آن نیاز به مقداری دقت نظر دارد. بدین منظور کافیست به مدت یکهفته، از زمانی که بیدار می شوید تا زمانی که دوباره به خواب می روید، نمودار انرژی خود را بکشید. (معمولا در بازه 90 تا 120 دقیقه)

بعنوان مثال: 7 کم، 7ونیم اوج، 9 کم، 9:30 پایین

پس ازینکه سیکل ساعتی خود را بدست آورید، وقت تقسیم کارهای در دست انجام به یکی از گروههای انرژی است.

کارهایی که نیاز به انرژی بالا دارند، کارهایی با انرژی معمولی، کارهایی با انرژی کم

حال برنامه ریزی روزانه خود را طبق زمانهای پروداکتیو بودن خود انجام دهید.

اما سوال اینجاست که در بلوک های زمانی که سطح انرژی پایین است، به چه کاری بپردازیم؟ پاسخ مهم اینست که این زمانها، با زمان نیاز به خواب و چرت نیمروزی تفاوت دارد. در این ساعات، شما بیدار هستید و تمایلی به خوابیدن ندارید. اما ذهنتان آنقدر شفاف و تیز نیست که بتواند فعالیت منطقی و استدلالی خاص انجام دهد. همانطور که در مقاله مدیریت کسب و کار با وجود بیخوابی توضیح دادم، این زمانها بهترین وقت برای طوفان فکری، ایده پردازی و تخلیه افکار است. درست است که بدلیل مه آلود بودن مغز، برخی از ایده های طوفان فکری، غیر منطقی، نشدنی و احمقانه خواهد بود، اما این همان چیزیست که از طوفان فکری انتظار داریم. از بین آن لیست خنده دار، قطعا ایده هایی ناب پدید می آیند که در زمان پروداکتیویتی بالا قابلیت خلق آنها را نداریم و صرفا بر اجرا متمرکز هستیم. پس باید این بلوکهای زمانی را ارج بنهیم.

ریتم بعدی، ریتم هفتگیست.

شنبه تا پنجشنبه کار. جمعه تعطیل. اما همه نمی توانند، شش روز پشت هم کار کنند و یک روز به استراحت بپردازند. همه نمی توانند به بدن خود بقبولانند که فقط جمعه ها می تواند استراحت کند. برخی افراد می توانند سه روز پشت سر هم پروداکتیو باشند و روز چهارم خواه ناخواه امکان کارکردن نداشته باشند. برخی افراد، صرفا یکروز در میان می توانند فعال و پویا باشد. برخی بدون استراحت پشت سر هم به مدت ده روز کار میکنند و سپس به دو روز استراحت نیاز دارند.

پیدا کردن سیکل هفتگی یا چند روزه، می تواند کمک شایانی برای برنامه ریزی بهتر و موفقیت بیشتر باشد. اگر سیکل بهره وری بالای شما چهار روز است، ادامه فعالیت تا روز هفتم نتیجه ای جز احساس شکست، خستگی بسیار زیاد، کلافکی و بیماری نخواهد داشت. آیا چهارشنبه های هر هفته و فقط چهارشنبه های هر هفته بدون اینکه تفاوتی در نوع کارتان وجود داشته باشد، از شغل خود، همکارانتان و درودیوار دفتر کارتان متنفر و از تصمیم های خود پشیمانید؟ اما بقیه روزهای هفته، خوشحال و راضی و امیدوارید؟ آیا از وقتی یادتان می آید، سه روز خوب و فعال و با انرژی دارید اما روز چهارم، تمام کارهایی که از قبل در دفتر برنامه ریزیتان نوشتید، ضربدر میخورد؟

بعد از آن که سر و ته سیکل فعالیت را بدست آوردید، جزئیات پراکندگی انرژی خود را بررسی کنید.

هنگام برنامه ریزی برای روزهای آتی، با توجه به سیکل پروداکتیو بودنتان، روزهایتان را به سه رنگ سبز، زرد و قرمز تقسیم کنید.

• روز سبز یعنی روزهایی که انرژی بالایی دارید و بسیار خود انگیزه اید، به فعالیت های با انرژی بالا بپردازید، سرگرم و مشغول باشید، خلاق و پویا. خود را به ساعات محدود نکنید. تا جایی که لذت می برید خلق کنید.
• روز زرد، سطح انگیزشی معمولی دارید، کمی فعال باشید اما نگذارید خسته شوید. باید انرژی خود را ذخیره کنید. کمی کار کمی استراحت. این روزها برای انجام کارهای تکراری و اجرایی مناسب است.
• روز قرمز، یعنی روزهایی که انرژی و انگیزه در پایین ترین حد ممکن است، در حین استراحت، به رویاپردازی، طوفان ذهنی و مشاهده جهان بپردازید.

به خودتان، به بدنتان و به طبیعت وجودتان احترام بگذارید تا بهترین خودتان باشید...