موفقیت شغلی با ADHD

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) ، افراد پر انرژی، افراد با تمرکز کم،... هر اسمی بر آن گذاشته اند، اهمیتی ندارد. اینکه پسوند اختلال یا فضیلت به آن منسوب کنند، اهمیتی ندارد. آنچه اهمیت دارد این است که افراد بسیاری در دنیا با این سیم پیچی مغز در حال زیستن هستند، فعالند، پویا و ثمربخشند، می خواهند و می توانند زندگی خود و دیگران را زیبا کنند. این نوع سیم پیچی، مغزی را ساخته که ایده ها، نوآوری و فکرهای خارج از چهارچوب از آن لبریز می شوند و گاهی مخل نوعی از زندگیست که دیگران آن را "نرمال" می پندارند. در این مقاله ترفندهای ثمربخشی شغلی و مدیریت کسب و کار با وجود ذهن کم توجه - خلاق و بیش فعال را ادامه می دهم:

1- همیشه یک فضای ساده برای نوشتن همراه خودت داشته باش

دفترچه کوچک و جیبی که خودکاری به آن وصل شده یا اپلیکیشن های موبایلی مثل اپلیکیشن note.

در مغز اغلب آدمها، افکار متفاوتی وارد می شود. اما آنها می توانند آن فکر را متوقف کنند و بعد از انجام کاری که در میانه آن هستند، به آن بپردازند.

ولی مغز افراد با تمرکز کم، قابلیت کمی برای توقف ایده های جدیدش دارد.

و این ایده ها می تواند در انجام وظیفه ای که فرد در حال انجام آن است، شدیدا مسبب اختلال شوند و حتی مکالمه ای که با دیگران دارد را متوقف کنند. مغز کم توجه و پر ایده، اهمیتی به این نمی دهد که در یک جلسه مهم کاری قرار داری، مشغول مذاکره برای فروش هستی، تلاش می کنی برای نوشتن یک مقاله علمی مهم تمرکز کنی، در حال ارائه پشتیبانی به مشتری ات هستی، یا مسئله ریاضی حل میکنی.

مغز کم تمرکز و پر ایده، ناگهان به یک ایده ی بسیار جالب می رسد، ناگهان راه حل مسئله ای که در کسب و کارت مواجه شدی را می یابد، ناگهان روشی را برای توسعه فردی و توسعه بیزینست کشف می کند و می خواهد بلافاصله شنیده شود.

مانند کودکی که توانسته پازلش را تمام کند و ذوق دارد تا هر چه سریعتر آن را انتقال دهد. اهمیتی نمی دهد درگیر چه کاری هستی، آنقدر صدایت می کند تا به او توجه کنی، همراه با او ذوق کنی و مطمئن شود که کاملا شنیده شده است.

هر چقدر تلاش کنی قادر نخواهی بود که در مکالمه و کاری که در حال انجامش هستی، حضور داشته باشی. بنابراین در این مواقع، برای لحظاتی کار خود را متوقف کن، دفترچه خود را بازکن (اپلیکیشنی یا کاغذی)، و سرفصل و کلمات کلیدی اصلی، که ذهن کم توجهت آنها را فریاد می زند یادداشت کن. این کار کمتر از سی ثانیه زمان می برد (البته اگر دفترچه در دسترس باشد). یا اگر در مکالمه ای هستی، از او یا آن گروه به بهانه ای کوچک و سریع (گلویم گرفته، یک لیوان آب بخورم برگردم) برای لحظاتی عذرخواهی کن، به مکانی دیگر برو (مانند آشپزخانه، دستشویی، نمازخانه، اتاقی خلوت،..) سرفصل را نوشته و در کمتر از یک دقیقه برگرد. بهانه ات را با توجه به زمینه شغلی و محل کارت از قبل آماده کن.

اگر اینکار را نکنی، علاوه بر آن یک دقیقه که از دست دادی، مابقی زمان کاری خود را نیز از دست خواهی داد.

بدلیل عدم تمرکز نمی توانی فعالیت را درست انجام دهی، مشتری را درست راهنمایی کنی و مذاکره درست به نتیجه برسانی. در نتیجه علاوه بر هدر دادن زمان، مشتری هایت را نیز از خود دور می کنی.

2- بعد ازاینکه سرت خلوت شد، دفترچه را باز کرده و با خیال راحت به آن بپرداز.

نکته: قطعا سر فرصت به آنچه نوشته ای بپردازی. آن را فراموش نکنی. اعتماد مغز کم توجه - پر ایده ی خود را از بین نبر. به او قول داده بودی که بعدا سر فرصت بررسی دقیق شود.

اگر دفترچه را باز نکنی، ذهن پر ایده، در جلسه بعدی به تو اعتماد نمی کند و هرگز ساکت نمی شود.

3- حرکت کن

دانش آموزانی که زود حوصله اشان سر می رود، وسط کلاس بلند می شوند، حرکت می کنند، مدام پاهای خود را تکان می دهند، بی قرارند و حتی دیگران را هم می خواهند وارد بیش فعالی خود کنند. این افراد از سوی معلمین کم تجربه و کم آگاه، سرزنش می شوند. این معلمان اعتقاد دارد که کودکان بیش فعال باید یاد بگیرند ، نیاز فوری خود را کنترل کنند و ارام و قرار داشته باشند. باید دیسیپلین داشته باشند تا بتوانند در آینده، عضوی موثر از جامعه باشند و موفق شوند. اما درد دل افراد کم توجه بیش فعال، نشان می دهد، این افراد در بزرگسالی با اینکه خود را مجبور می کنند آرام و قرار بیشتری داشته باشند، ولی از آرامش خاطر برخوردار نیستند.

ناراحتند و اگر جامعه به آنها اجازه می داد، همچنان بیش فعال می ماندند. چرا که مکانیسم پشت این فعالیت از طرف مغزیست که نیاز به فعالیت دارد.

بنابراین اگر جزو افرادی هستی که نشستن طولانی مدت، با وجودیکه بالغانه و مسئولانه است، به شدت ناراحت و کلافه ات می کند،

1- مشاغلی را انتخاب کن که آزادی حرکت داشته باشد. لطفا کارمند پشت میز نشین اداره نشو. بدترین شغل برای تو این است. کارمند بودن. ان هم کارمند اداره. اگر کارمند دورکار باشی بازهم می توان از ترفندهای بعدی استفاده کرد. اگر کارمند یک شرکت خصوصی کوچک باشی، باز هم می توانی با هماهنگی مدیرت، فضای کاری را منعطف کنی. اما کارمند اداره برای تو به معنی کلافگی دائمی و فرسودگی شغلی خواهد بود. لطفا راننده نباش. می توانی معلم شوی و هر موقع که میخواهی راه بروی، یا با فعالیت های بیشتر، دانش آموزان را نیز پر انرژی کنی. می توانی فروشنده فروشگاه های بزرگ باشی یا کارهای فنی و مکانیکی و مهندسی را یاد بگیری و انجام دهی.

2- اگر شغلی که داری، پشت میز نشینی زیادی دارد، از میزهای بلند استفاده کن که بتوانی حین کار کردن بایستی. ایستاده کار کردن، باعث می شود همزمان با انجام کار، تکاپو داشته باشی. بدنت را تکان دهی، اینور آنور شوی، پاهایت را خم و صاف کنی، ذهنت آرام میگیرد و با تمرکز بیشتری به کار ادامه می دهد. 3- اگر نمی توانی بایستی، "میزان توجه پایه" خودت را بسنج و بعد از اتمام آن دقایق، حرکات بدنی با سرعت بالا انجام بده. البته سرعت بالای متناسب با توانایی بدنت. اگر در دهه پنجاه سالگی هستی، طناب زدن بین کارها، بصورت ناگهانی، ممکن است ضرر بیشتری از تمرکز نداشتن برای کارهایت داشته باشد. نرمش، راه رفتن، کشش، دویدن، رقصیدن...

یادت باشد، هر شرایطی که داری، با توجه به هدفت، تا حدی قابل کنترل و قابل مدیریت است. ذهن خلاق و پر ایده ای که داری، موهبت محسوب می شود، با انجام تکنیک های مختلف به آن جهت بده و از آن استفاده کن. اگر خودت را سرکوب و سرزنش نکنی، می توانی به بهترین شکل ممکن، ارزش آفرین باشی