کارآفرینان اجتنابی

اغلب کارآفرینان و صاحبان کسب و کارها سعی می کنند، علاوه بر درآمدزایی بیشتر، برای دریافت وجهه اجتماعی بالاتر نیز با دیگران رقابت کنند. بیشتر دیده شوند، بیشتر تحسین شوند، بیشتر احترام کسب کنند، بیشتر اقتدار داشته باشند و... اما از سوی دیگر، افرادی هستند که سر دیگر طیف قرار می گیرند و از تشویق شدن فراری اند. آنقدر فراری اند که حاضرند هرگز دیده نشوند و ادعا می کنند که وجودشان عاری از نیازهای ارتباطی است و دیگران تاثیری در زندگی و کار آنها نمی گذارند.

بخشی از نیازهای طبیعی انسانی، بعنوان نیازهای ارتباطی شناخته می شوند: 

• نیاز به پذیرفته شدن
• نیاز به تائید شدن
• نیاز به دیده و شنیده شدن
• نیاز به حمایت شدن
• نیاز به دوست داشته شدن
• نیاز به شناخته شدن
• نیاز به گرامی و محترم دانسته شدن
• نیاز به تعامل

اینکه چرا برخی از افراد از پذیرش طبیعی این نیازها سربار می زنند مشخص نیست. به نظر من، یکی از دلایل چنین اتفاقی، مطالب پیش پا افتاده و سطحی موجود در شبکه های اجتماعیست. مطالبی که در حوزه رشد فردی و روانشناسی قرار دارند و با هدف  ایجاد شخصیتی محکم و مستقل، آنها را به انزوا می کشانند. گویا صرفا از لابلای کتب روانشناسی، چیزی به گوششان خورده، آن را در افراطی ترین حالت جار می زنند و به ایده آلی مخرب تبدیل می کنند. 

در این مطالب، اگر کسی قبول کند که نیاز به تائید دارد، انگ اختلال شخصیت وسواسی اجباری به او می زنند. اگر قبول کند که نیاز به حمایت دارد، انگ اختلال شخصیت وابسته می گیرد. اگر نیاز به دیده و شنیده شدن خود را بیان کند، انگ اختلال شخصیت نمایشی به او می خورد. اگر نیاز به گرامی و محترم دانسته شدن خود را بپذیرد، او را فردی با اختلال شخصیت خودشیفته خطاب می کنند.

این انگ ها و برائت جویی ها از صفات کاملا بدوی، طبیعی، مجاز و قابل قبول انسانی، آنها را به سرکوب کردن نیازهای پایه ی خود سوق می دهد. چرا که تصور می کنند عیب و ایرادی در آن وجود دارد. غافل ازینکه نادیده گرفتن چنین نیازهایی چیزی جز شرم درونی، حس شکست و بی انگیزگی در بر ندارد.

نیازهای پایه باید برآورده شوند. فقط کافیست در تعادل بمانند. لازم به ذکر است، در دوره ذهنیت مدیریت کسب و کار با بیماری، دو نوع انگیزه درونی و بیرونی را توضیح دادم و تاکید کردم افرادی که به دلیل بیماری یا شرایط خاص، امکان دریافت بازخورد کمتری از جامعه دارند، یا در تعاملات با دیگران محدودتر هستند، باید بیش از دیگران بر عوامل ایجاد کننده ی انگیزه بخش درونی متمرکز بمانند. اما این به معنی قهر با دنیای بیرون و بی اهمیتی به بازخوردهای دیگران نیست. در دنیای این کارآفرینان، افراد زیادی وجود ندارند که آنطور که باید و شاید، از آنها تعریف و تمجید کند. آنطور که باید و شاید دیده یا شنیده نمی شوند و تائید نمی گیرند. نه بخاطر اینکه لایق آن نیستند، بلکه صرفا بخاطر بیماری و محدودیت های آن است که اجازه تعامل با گروههای مخاطب را کمتر می کند. 

اگر کسی با پذیرش نیازهای ارتباطی خود مشکل داشت، کافیست از او پرسیده شود:

اگر همه ی دنیا تائیدت کنند یا همه موفقیت های دنیا را تقدیمت کنند، چه احساسی خواهی داشت؟

اگر لبخند زد، به ین معنیست که مانند هر انسانی، درون خود، نیازهای ارتباطی زیادی دارد که می تواند با تلاش برای رفع آنها، به رضایت خاطر رسد.

• سوال ساده ای که باید از خودمان بپرسیم اینست که:

نیاز دارم از دیگران چه چیزی بشنوم؟

• "چقدر فهمیده و خردمندی" "چه قدر زندگی ام را متحول کردی" "چقدر زرنگ و زیرکی" "چه شم اقتصادی بالایی داری" "چقدر انسانی و احساس مسئولیت می کنی" "چقدر خلاقیت بالایی داری" "چقدر مدیر خوبی هستی" "چقدر روابط عمومی قوی ای داری" " چه فروشنده ی متقاعد کننده ای هستی" "چقدر قوی و مقتدر هستی" "چقدر مهربان و همدلی" "چقدر ساده و راحت تعامل برقرار می کنی" "چقدر خاکی هستی" "چقدر با ارزشی" "چقدر شاد و با نشاطی" ...

جواب این سوال می تواند بعنوان یکی از ارزش های هسته ای، خط مشی کسب و کارمان شود. بدانیم چه می خواهیم تا برای دریافت آن تلاش کنیم. بعنوان مثال، اگر جواب سوالمان "فهمیده بودن و خردمند بودن" است، تم و روح پشت تمام مطالب، خدمات و محصولاتمان را با این نیت ایجاد می کنیم. در فرآیند تولید محتوای شبکه های اجتماعی، از پست ها و مطالبی استفاده می کنیم که نشان دهنده خردمندی و فهم مان باشد. نه روحیه بانمک و طنزپردازمان. اگر میخواهیم بعنوان فردی همدل و صمیمی در نظر گرفته شویم، لبخند زدن و مهربانی را فراموش نمی کنیم. تصاویری با چهره اخمو و جدی، لباسی رسمی، محتوایی با متن و ادبیاتی کتابی، در راستای ارزشهایمان نبوده و کمکی به رفع نیازهای ارتباطیمان نخواهد کرد...

بدین شکل می توانیم همزمان، شخصیت و کسب و کار خود را یکپارچه کنیم، نیازهای ارتباطی خود را به بهترین شکل رفع کنیم و تعاملی اصیل و صادقانه با مشتری هایمان داشته باشیم.

همین حالا به سوال بالا فکر کنید، پاسخ دهید، پاسخ هایتان را گلچین کنید و روح بیزینس خود را در جهت رفع نیازهای طبیعی ارتباطی بسازید.

شاد و کوشا باشید